Diyarbakır Milletvekilimiz Ziya Pir, 14 Temmuz 1982'de Diyarbakır Cezaevi'nde başlayan ölüm orucu hakkında TBMM Genel Kurulu'nda yaptığı konuşmada şunları belirtti:
Diyarbakır zindanı her zaman konuştu, hâlâ konuşuyor, bugün de bir alt komisyonumuzda yine konuştu fakat onu duymak için, onu anlamak için insanların vicdan ve gönül kulaklarının açık olması gerekiyor. Bunu Türkiye yapamadı, yapmadı ve o günlerle yüzleşemedi, ders çıkaramadı ve suçları maalesef cezalandırmadı. Yüzleşseydi eğer bugün Türkiye'de cezaevlerinde yine faşist ve tekçi, ırkçı anlayışın getirdiği hak ihlalleri yaşanmazdı.Adalet Bakanı başta olmak üzere Hükümet yetkililerine sesleniyorum: Tutsaklar üzerinde uygulamaya çalıştığınız 12 Eylül darbe politikalarından vazgeçin. Sindirebildiler mi, korkutabildiler mi, yıldırabildiler mi siyasi tutsakları, Mazlumları, Ferhatları, Necmileri? Hayır.
Diyarbakır 5 no.lu zindanında tutsaklara yapılan her türlü işkenceye karşı bugün, otuz dört yıl önce, 14 Temmuz 1982 tarihinde "Biz yaşamı, uğruna ölecek kadar seviyoruz." diyen yoldaşım Kemal Pir ve arkadaşları Hayri Durmuş, Akif Yılmaz ve Ali Çiçek ölüm orucuna girdiler. Zorluklar ne olursa olsun faşizmin başarıya ulaşamayacağını büyük ölüm orucunda canlarını feda ederek hepimize gösterdiler. Artık 14 Temmuz günü, onur günü olarak anılmaktadır. Bizlere bu onur gününü miras bırakan Kemalleri, Hayrileri, Akifleri ve Ali Çiçekleri bir kez daha saygıyla, rahmetle anıyorum; 14 Temmuz ruhunu selamlıyor ve Hükümet'in faşist uygulamalardan derhal vazgeçmesini talep ediyorum.